Ólafur G. Einarsson, fyrrverandi alþingismaður og ráðherra, lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni í gær, níræður að aldri. Ólafur var formaður stjórnar Hjálparstarfs kirkjunnar á árunum 1998–2000.
Ólafur fæddist á Siglufirði 7. júlí 1932 og ólst þar upp. Foreldrar hans voru Einar Kristjánsson (1898-1960) forstjóri og Ólöf Ísaksdóttir (1900-1987) húsmóðir. Hann lauk stúdentsprófi frá MA 1953, stundaði nám í læknisfræði 1953–1955 og lauk lögfræðiprófi frá HÍ 1960.
Ólafur G. Einarsson
Hann var sveitarstjóri í Garðahreppi 1960–1972, oddviti hreppsnefndar 1972–1975 og forseti bæjarstjórnar 1976–1978. Ólafur var kosinn alþingismaður fyrir Sjálfstæðisflokkinn 1971 og sat á þingi til 1999. Hann var formaður þingflokks Sjálfstæðisflokksins 1979–1991, menntamálaráðherra 1991–1995 og forseti Alþingis 1995–1999.
Ólafur sat í miðstjórn Sjálfstæðisflokksins 1969–1971 og 1980–1991 og í framkvæmdastjórn flokksins 1981–1991. Hann var formaður Þingvallanefndar 1988–1991, varaformaður Íslandsdeildar Norðurlandaráðs 1983–1986 og formaður 1986–1991. Hann sat í bankaráði Seðlabanka Íslands 1998–2007 og var formaður þess 2001–2006. Ólafur var formaður orðunefndar 2003–2010. Hann var útnefndur heiðursborgari Garðabæjar árið 2010.
Kona Ólafs var Ragna Bjarnadóttir, f. 21.11. 1931, d. 20.1. 2015. Þau giftu sig á aðfangadag 1955 í Akureyrarkirkju. Ragna var húsmóðir en vann áður á Raforkumálaskrifstofunni, síðar á skattstofu Reykjaness og bókasafni Garðabæjar. Dóttir þeirra var Ásta Ragnhildur, f. 17.1. 1968 en hún lést 15.1.2021. Eftirlifandi eiginmaður Ástu er Þröstur Sigurðsson, f. 7.3. 1966. Þau eignuðust þrjá syni: Ólaf Þór, Fannar Stein og Viktor Inga.
Heimild: Morgunblaðið